Yüreðimde bin yaram var kanýyor
Gel insaf et, yeter vurma bu akþam
Dilim her gün ismin ile yanýyor
Kýrk heceyle beni yorma bu akþam.
Dünyadaki paydan çile almýþým
Kul eliyle kapanlarda kalmýþým
Yeterince çýkmazlara dalmýþým
Baþýma bir çorap örme bu akþam.
Karanlýðýn ortasýnda yollarým
Dökülüyor, halsiz düþtü kollarým
Son bir ümit; tutunduðum dallarým
Tam kökünden çekip, kýrma bu akþam.
Göz görmüyor, hedefimi þaþýrdým
Kaynamaktan duygularý taþýrdým
Aðýr yükü daðdan daða aþýrdým
Yollarýmý kesip durma bu akþam.
Bir suçum yok, doðruluktan ileri
Adýma hiç demediler serseri
Dokuz köyden kovmaz isen gel beri
Can alýcý sual sorma bu akþam.
Ölüm gelse, mertliðimiz olmalý
Hayatýmýz iyilikle dolmalý
Her bir canlý eceliyle solmalý
Hançer olup sola girme bu akþam.
Kör kapýlar artýk açýk yol olsun
Tutunduðum yýlan deðil dal olsun
Dilimdeki zehir tadý bal olsun
Zakkum gibi acý verme bu akþam.
Son vedâyý eylemesin yüreðim
Omuzumdan kýrýlmasýn küreðim
Baltalama! Yýkýlmasýn direðim
Bedenimi yere serme bu akþam.
03 Mayýs 2009 Mustafa Usta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.