Anılarımda Tutsak 'Namus Öyküleri....'

Dalgalar öpüyor yüzümü,
Sahilde dalgalarýn trajik þarkýlarýný dinliyorum,
Anýlarýmda tutsak namus öyküleri...
Düþünüyorum,hüzünleniyorum ama aðlamaya utanýyorum.
Mavi köpüklerin dualarýyla yýkanýyorum damla damla..
Yunuslar saklambaç oynuyor gözlerimde,
Yüzüm dalgalarýn ellerinde,
Ben darmadaðan,ben heryerde...

ve þimdi...
Birileri hapishanede uyuyamýyor,
Birileri Eyfel’de aþk düþlüyor,
Birileri can verirken herhangi bir hastane odasýnda...
Birileri isyan ediyor talihine,
birileri inzivada,sadece Allah diyor.

ve...
Bombay expresinde týkýþ týkýþ insancýklar...
Birileri sibirya sürgünlerinde donarken,
Birileri þarap ve peynir ýsmarlýyor Paris’ten.

Erzincanlý bir genç trende Ýrem ülkesini düþlüyor,
Tek sermayesi yataðý ve valizi,
Düþ,Haydarpaþa’da bitiyor...
Van gölünü dolanan trende vuslat þarkýlarý söylenirken,
Titanic’te kýyametler kopuyordu..! !
Meðer ayný saatlerde neler yaþanmýþ neler..

Güneþ alabildiðine cömert,
Bulutlar tatilin keyfini çýkarýyor,
Geceler boyu aradýðým kadýn,
Artýk ruhum temiz,
Ama param yok ekmeðim de...
Kimilerine göre onurum da yok!
Oysa sabun kokardý saçlarým çocukluðumda...
Talihin sihirli parmaklarý dokunsaydý kaderime,
Acýmasýz mevsimlerde yitirmezdim ’bakir umutlarýmý’

Damgalandýk,fiþlendik,itildik,horlandýk...
Düþünsene aþýk olmak vatana ihanetti.!
Ama sen 80 öncesini nerden bileceksin.!
Ah ah.! !
Mehtapta umut pencereleri açacaktým izin verselerdi...

Vietnamlý canýný sattý özgürlüðe,ben de kitaplarýmý,
Bir Hollandalý,Ren kýyýsýnda gülümserken Ýsveçli bir sarýþýna,
Bir Japon Mekisika’da Rouseau okurken,
Prag’da ýþýklar nostalji sarýsýydý..
ve..her sabah ’yaþasýnlar’ dayatýldý aç beyinlere bir yerlerde...

Trenler,artýk elektrikli ama korkuyorum!
Özlemi de anlatamýyorum,
Polonyalý Piyanistin katliam anýndaki yaþam özlemi gibi dersem anlar mýsýnýz?

Pearl Harbour baskýnýndan bana ne.! !
Ben kitaplarýmý istiyorum...
BANKA MÜDÜRÜNÜN KIZINA YENÝDEN AÞIK OLAMAM MESELA..
HANGÝ TAZMÝNAT TEKABÜL EDER LÝSEDE ATAMADIÐIM VOLTALARA..! !

Dinlediðim türküler sürgün,
Mahallemizin delikanlýlarý gibi...
Ýsveç’te,Ýzmir’de,Ýstanbul’da,Hamburg’da...
Onlar geri gelse de mahallemiz deðiþti.
Heryer beton ve artýk yetmiyor çelik çomak.!
Zaten onlar da deðiþti.

Siz Mont Blanc tepesinde noel kutlarken,
üniversitede kartopu oynamayý bize çok gördünüz!
Baþka nerede yuvarlanabiliridm aþkýmla!
utanmadýnýz mý seviþtiðiniz kadýnlarýn resimleriyle ergenliðimizi doyurmaya.! !

Pire limanýnda bir Yunan þafaðý izleyemedim mesela,
Muðla’dan Rodos’a bakmak istiyorum,
Düþmanlýðýnýz yapmacýk ve beni ilgilendirmiyor,
Bir kot bir ayakkabý sandýnýz sýnýrsýz düþlerimi,
oysa haritalarda sýnýrsýz dolaþtý beynim yýllarca..
ama hala anlatmaya korkuyorum...
Ne olur ne olmaz....

Ýbrahim EROÐLU
1985
Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın: