SELAY....

Ýnsanca,içten,mavice,
Sýcacýk,ýlýk,serin,kadýnca yani!
Hatýrlar mýsýn,Konak Pierre’de North Shield’te,
Güneþin batýþýný izlerken,omuzuma yaslanmýþtýn,
Eller kenetli,saçlarýnýn kokusu heryerimde!
Sen güneþte,ben gözlerindeydim,
Güneþim,gözlerinde kayboldu!
Güneþe doyurduk,saçlarýmýzý,aþký,umudu...

Kýzýl,mavi,siyah bir elbise düþlemiþtin!
Günbatýmý renginde,
Aldýn mý bilmiyorum!

Ýlk kez sigara almayý unuttuk!
Bilirsin sigarayý aþk kadar özlediðimi
Beraber içtik telaþlarý duman duman!
Umarsýzca arþýnladýk mavi þehri...
Kaybolduk sarhoþ Kordon’larda!
Heyecanla öpüþtük kuytularda,
En mahrem en gizli yerlerinle,
Buluþma arzumu tetikledi daralan zaman!
Yaþamý,aþký sýmsýký yakaladýk!

Zamaný durduramadýk ne yazýk ki,
Her saniye biraz daha azalttý bizi!
Kýrksekiz saatlik bir ömür bir aþk!
Ne kadar da yemek yedik,
Kaç çay içtim saymadým ki!
Kahve falý yine kaldý,
Oysa öpücüðü peþin almýþtým!

Erkek sözü! Yine kahve içeceðiz denizin gözlerinde,
Yine unutacaðýz kahve falýný!

Yine mavi,çocuk ve ’Aþk’ olacaðýz!
Bekleyenlerimiz üzülse de!
Sitemlere inat yine geç kalacaðýz,
Öpüþmek için bahaneler,kuytular arayacaðýz!

Ýnan hiç bir ’Yasak Aþk’ bu kadar pembe olmamýþtý!
Yasak,platonik,pembe hazlarda buluþacaðýz yine
Yine güneþ doyuracak saçlarýmýzý!

Gönül Kahvesi’nde oturacaðýz yine,
Duvarlarda yeni isimler,tarihler,lise kokan dizelerimiz!
Telefonlarýmýzý kapatacaðýz yine,
Nereye gidelimler,ne içelimler heyecanlarýmýza yenik!

Bakýþmaktan yorgun düþecek dudaklarýmýz,
Yine titrek dudaklar öpüþme öncesi gibi,
Yine saklanacaðýz,bir tanýdýk görür diye,
Yasak haz saatleri kadehlerimizde...

Ayný anda konuþmaya baþlýyoruz,farkýnda mýsýn?
Öyküler sýðdýrýyoruz yemek aralarýna,
Hüzün dolu,gülümseyiþ dolu öyküler...
Ama hepsi de aþka dair!

Susmamak için beyaz yalanlar söyleyeceðiz belki de,
’Susmak’ çýplak kalmaktýr gözlerinde!
Hemencecik çözersin beni!
Sevmek,anlamaktýr demiþtin,
Ne güzel duyguymuþ korkmadan sevmek!
Tek can olmak,saklanmadan!
Kibarlaþmadan yemek yemek bakýþlarýnda!
Ayakkabýmdan,lekeli gömleðimden,sakalýmdan,
Hiç utanmadan sana sarýlmak!

Binlerce kilometre uzaktýk oysa!
Yol yorgunluðum,uykum sýcaklýðýnda eridi,
Hiç bu kadar yaþam ve huzur dolmamýþtý gözlerim!
Fayton sefasýnda elleirm saçlarýnla tanýþtý,
Sen balýkçý barýnaðýna ben de sana sýðýnmýþtým...

Çocuk gözlerine þeker almýþtým,yedin mi yoksa,
Çocuðum,arkadaþým,sevgilimdin!

Ve tanrýya dua ettim,
’Sel’ zamaný ’ay’ ýþýðýnda alsýn canýmý...

’Garajdayým param kalmadý hemen gel’
Beyaz bir yalandý!
Yoksa nasýl görürdüm ellerini,
Nasýl koklardým yüzünü,saçlarýný son kez!
Ve otobüs camýnda dudaklarýn hala taze,
Herþey ’þimdi’ tadýnda...
Ýzmir-2005
Sosyal Medyada Paylaşın: