Süzülüyor saçlarýnýn gölgesi avuçlarýmdan
Gidiyorsun bir ayrýlýk kelimesinin týnýsýna sýðýnarak
Durdurmak ne mümkün
Sen imkânsýzlýðýn nefes verdiði bir gururdan güç alýyorsun...
Kelimelerim vardý sana yol göstersin diye dilimden topladýðým
Bir nasihat yolunda bin hataya kapýlmýþ sevdam
Hadi durma git...
Fýsýltýlarýn son dansýdýr bu sergilenen
Yaptýðýmýz konuþmalarý bir busenin üzerine serperek git...
Tenine inþa ettiðim gül bahçesini kurutup
Eski bir vazoya yerleþtirerek geriye kalanlarý
Bakýþlarýnla sula masumiyeti
Gövdeme düþen bir bakýþýn yeþerir orman olur
Kim bilir?
Kurak bir çehrede belki hayat yine bir yolunu bulur...
Son eylemi gövdemin sana gösterdiði
Düþtüðüm yerde izi çýkan gururun kendisi
Bir pamuk ipliðinden patika yollar ulaþýrdý endamýna
Kavrayamadan koptu...
Göçtü yanaklarým
Ölümüme sustum...
Son yýldýzýný da alýp gecenin
Kül kývamýnda bir bedeni
Kanat çýrparak saçýyorsun somut bir rüyaya
Hadi git...
Ortadan ikiye böler gibi bir ekmeði
Karýn tokluðu niyetine bir dilenciye
Sadaka olarak veriyorsun sevgimizi
Ýsyan etmek çaresiz
Sen çareyi boynuma sarýp kör bir kuyuya salýyorsun
Sen bir aþký sorgulamadan idam ediyorsun...
Bal rengi bir deryada
Yüzmek gibi gözlerin
Bilmiyorsun
Düþtün mü içine
Boðulmamak imkânsýz...
Arýndýrmadan günahlardan bedenimi
Sevaplara gebe kalamadan sevgim
Almadan sesinin huzurunu yastýðýmdan
Ruhum çýkmadan dokuz boðumdan
Gözlerime soyut bir resim çizmeden adýmlarýn
Haberim olmadan sinsice savrul
Savrul ki;
Kýrýlmasýn kalemi umutlarýmýn
Arkana bakmadan
Durmadan
Susarak
Git...
Saruhan Osmanoðlu
S.c