Hiç böyle esmezdi rüzgâr, solmazdý baharda güller
Islanmazdý kirpikleri güneþin, hangi mevsimdi bu
Hiç demeyecektim…
Olmadý mahcubiyetim sana olan sadakatimde
Gökten düþen kar tanesi kadar ak
Lekesizdi sevgim
Ýnanabilseydin
Seni üzdüðüm anlardý bütün mahçupluðum
Ne riyakârlýðýmdan ne günahkârlýðýmdan
Eðmedim baþýmý yere
Hissedebilseydin
Masumiyetimin anahtarýydý avuçlarýnda gizli
Büyürdü okþamaný bekleyen çocukluðum
Solmazdý leylaklar hiç
Yanýmda olabilseydin
Anlardýn üþüdüðünü ellerimin
Sensizlik yaðdýðýnda saçlarýma
Titrediðinde serçe yüreðim
Dokunabilseydin
O mahmurluðuma sebep hasretinin rengiydi
Bakýþlarýmda sezdiðin hüzün
Nehir nehir aktýðýmda sana
Anlayabilseydin
Yalnýz sen olan düþlerimdi mahkûmiyetim
Ýçinde ömür törpülediðim
Keder büyüttüðüm
Görebilseydin
Çaresizliðinde boðulduðum çýkmaz menfezdi yokluðun
Her an gýrtlaðýma týkanan
Düðüm düðüm özlemini
Çözebilseydin
Demiþtim sana…
Gözüm yok servetlerde sarayda
Bir tek gurbetindir mahrumiyetim
Yanký yanký çýð sesimi
Duyabilseydin
Þimdi…
Çýkýp gelsen bana
Yollar mý, daðlar mý ayaklarýna pranga
Can istedikten sonra
Ah gelebilseydin
...
02/05/2009/ N_Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.