son hazan mevsimimde yol sürdüm içimde maziden ince sýzýlar ne yöne baksam cam kýrýklarý gözlerimdeyse hep ýslak anýlar
uzun yolculuklarýn yorgun izleri yapýþýr ellerime ne yapsam nafile zebaniler terketmezler gecemi
ayrýlýklar ölümdür nazarýmda demiþtim dinletemedim sersefil sahnelerde bir ömür figüran izleriyle yürüdüm
bir dostun vedasýnda kimi gün kimi gün ölüm döþeðinde bir acý söz gibi döküldü yüreðime cam kýrýklarý
her bir dokunuþlarýnda yeniden öldüm yeniden tazelendi dertlerim cam kýrýklarý topladým saklý bahçelerden bir ömür boyu cam kýrýklarý topladým eski çerçevelerden
Sosyal Medyada Paylaşın:
haydarcoruhlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.