ya unutmuşsan

bir yerlerde uzaklarda
þafak söküyor
trenler uykusuz
raylar çöküyor
her tabeladan bu gece
adýn çýkýyor
yürüyorum adýna da
ya bulamazsam

çalacaðým kapýný
gecenin bir yarýsý
korkum daðlarý aþmýþ
ya unutmuþsan

kar çiçekleri düþmüþ saçýma
mahpusluðumun bu son sabahý
yüreðimde karanfiller büyüttüm
hep senin için
senin adýna

bir daha
bir daha çal diyor gönül ýsrarla
çalacaðým kapýný da
ya evde yoksan

hüzünlü bu gece
bütün bir þehir
ýslak sokaklarda ruhlar aðlýyor
kornalar sirenler hepsi tutuklu
bir hüzzam tufanýnda
düþler yanýyor

bir yaprak düþüyor dalýndan
bir ceylan yavrusu üþüyor
bu yalnýzlýk ormanýnda

ama sen sakýn uyuma
zira
bir daha uyanmak
ve geçmiþi yaþamak zordur
son baharýnda

gecenin sonu yaklaþtý artýk
dýþ kapýnda solgun ayak sesleri
üzerinde bir beden
mor sarý sallanmakta

kabus trenimin bu son seferi
seferim þimdi sana varmakta
varacaðým katýna da
ya unutmuþsan

Sosyal Medyada Paylaşın: