YAŞASAM MI ÖLSEM Mİ?
Üstüme basa basa geçerken zaman,
Kaybolmayý deniyorum ayaküstü.
Gittiðinden beri…
Tüm seherler ayrýlýðý vuruyorsa,
Ve ayak izlerinse beynimde dolaþan.
Düþmüþsem karanlýða,
O halde hangi mýsradan tutunup yaþamalýyým.
Anlaþýlmadým!
Sonu gelmeyen üç noktalý cümlelere,
Sýðýnmakmýydý suçum.
Kendine baktýðýnda beni görebilseydin
Kýrýk kalemler oturmayacaktý gönlüme.
Apar topar gitmeyecekti, birkaç kelime.
Dudaklarýmdan düþmesi gereken,
Tüm sözleri yuttum.
Bütün sözcükleri avuçlarýmda boðdum.
Bileklerimde saklýydý son sözüm…
Yarýnlarýmýn elini yüzünü yýkamýþ aþk.
Yastýðýma bulaþan gözyaþlýrým,
Aðýr geliyor sabahlarýma.
Bazen ölmek gibi kalýyorsun,
Nefeslerimin ucunda.
Bazen, soluk bir tebessüm yanaklarýmda.
Yazarak yaþayan bir kahramaný,
Susarak öldürdün sen…
Gül DEMÝRBÝLEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.