Böyle miydin eskiden, aþk’a aðýt yakardýn ! Hani "Tek benimdin" sen, sen ki; Bana tapardýn. El, ele gelemezsek, gözlerime bakardýn Bensiz geçmiþ günleri, yaþanmamýþ sayardýn.
Þeytana mý uydun sen, yoksa çok piþman mýydýn ? Bir gün karþýma geldin, gözlerime bakmadýn, Eðildin, kulaðýma dedin ki; "AYRILALIM" Kaç yýl geçti aradan inat ettim saymadým.
Yaþanmýþ geçen günler þimdi kulakta küpe Bu bize bir ders olsun, unutama ömrünce Seven böyle mi sever... oysa seneler önce; "Bu aþk bir ömür sürer" deyen sendin gönlünce !
Meðer "sevgi" sözcüðü bir yalanmýþ dilinde "Seven, bakan bir kördür" ne yazýk yeryüzünde... Deyen ne güzel demiþ: "Sevilenler nankördür !" "Aþk, bir ömür" desen de... Kaybettik, Hükümsüzdür.
Recep Ümit NÝÞANCI - Muratlý / TEKÝRDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
namikcemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.