Ufka daldý gözlerim, boþ boþ baktým bir süre Tüm sevdikleri zayi, kimsesizin biriydim. Yýl saymaktan vazgeçtim, takýlmadým kûsüre Çünkü ben bir zamanlar; ak alnýnýn kiriydim.
Bir zamanlar diyorum; banaydý tutkunluðun, Hâlâ dün gibi inan deliþmen coþkunluðun... Sen ki; umarsýz anda bozduðum suskunluðun Dilime doladýðý; þarký sözü gibiydin.
Bahsetmek gerekirse dününden, bugününden Hayal olur geçersin, gözlerimin önünden. Sanki en son hatýra sevgililer gününden Parmakta iz býrakmýþ; alyans yüzük gibiydin.
Tek senin etrafýnda dönerdi dünyam gûya Sendin aldýðým soluk, sendin gördüðüm rûya Ne zaman kulak versem içimden geçen hu’ya Her dem iç gýcýklayan; afrodizyak gibiydin.
Tüm mayasý aþk olan tendeki eþsiz vurgu Kabardýkça kabardý duygular oldu kurgu Yalnýzlýðýn hançeri battýkça burgu burgu Gecenin bir yerinde aþka davet gibiydin.
Alaz aldýn kor oldun; kordun, soðdun kül oldun Yakýn arkadaþýmýn, koynundaki kul oldun. Hayat paye de verdi, en sonunda dul oldun... NAZIM’ýn dediðince; "SEN DE HERKES GÝBÝ"ydin.