Üzerim açýk kalmýþ, üþütmüþüm sanmayýn Hasbi hâl ettim þöyle biraz kendi kendimle, “Yatacak yerim yokmuþ!” siz, yine de kanmayýn Aklým, dimaðým durdu; düþman oldum kendimle!
Meðer ben ne imiþim, meðer ne deðilmiþim Kimlerle yüz-göz olmuþ ne yöne eðilmiþim Kâðýda kalem yazmaz; “fýrýldak” mehilmiþim Ýyi, güzel harici; kem’i benlik bilmiþim.
Benmiþim “big bang” olup güneþten kopup, yanan Olympos ta ZEUS kim… benden baþkasý yalan! Ýnanýn, inanmayýn ADEM den edip talan Benmiþim o, HAVVA ya “yeþil elma”yý sunan.
Bunla kalsa ne âlâ… yazdým mý, silmezmiþim Ermiþmiþ, derviþmiþim; dur, durak bilmezmiþim ÝSRAFÝL den aþýrýp üfleyeceði SUR’u Küçük kýyametleri çýkartan da benmiþim.
Kaf daðý hangarýmmýþ, Anka kuþu uçaðým Çin set’i kara kaþým, Ekvatorsa kuþaðým Kayýp “MU” otaðýmmýþ, Hamburrabi uþaðým Ki… NUH’ un gemisine tek binmeyen benmiþim.
Benden uyanýk varsa gözüm kalmýþ canýnda AZRAÝL’ i kendime asistan eðletmiþim! Þerh’ i icat edipte âlemin dört yanýnda Akýl hocasý olup; ÝBLÝS’ e belletmiþim.
AFRODÝT’ e köpükten nice güller dermiþim, Yüzyýl savaþlarýn da ordulara sermiþim, Bazen hükümdarlara "gölge etme!" dermiþim Yeryüzüne yedi kez harikalar sermiþim.
Ab-ý hayat suyunu tek baþýma içip de O, Büyük Ýskender’ i yoðurtlayýp yenmiþim. BABÝL de bahçeleri darmadaðýn edipte ROMA’ yý tutuþturup seyre bakan benmiþim.
GOR ÇUKURU göbeðim, EVEREST serçe parmak Bir bana nasip olmuþ KIZIL DENÝZ’ i yarmak Yârin bedeni gibi bana özgüymüþ sarmak Dünyayý mavi kýlan okyanuslar benmiþim.
MISIR da piramitleri inþa eden devmiþim! Hat ta KEREM’ den önce ASLI’ yý ben sevmiþim. Çok þeye nailmiþim, kendime dairmiþim Anladým ki sonuçta... ben; Stajyer þairmiþim.
Don Kiþot’a dedim ki; dokunma yellerime Keþfetme kalsýn Kolomb çiz onu küllerime Deli Dumrul’dan önce tüm azraillerime Meydanlarý dar eden baþ belasý þermiþim
Nice astronotlar Ay’a ayak basarken Bilumum gezegenler tespihimde taþ idi Abartýma tüm defter kuzu gibi susarken Ýþin sýrrý aslýnda karizmatik kaþ idi...
Hilmi YAZICI
Her mýsra bir ironi; hece hece gülüþtü Eksik kalan yanlarý yazmak Oflu’ya düþtü;
Unutun stajyerim! Tahir’i zorlamaný Her mecliste Zühre’yi itip de horlamaný Ferhat’ýn zor deldiði daðlarý karlamaný “ Kara talih “ mührüne siyah çalan senmiþsin.
Ya “ ozon tabakasý “ ? Deldin onu matkapla Coþkun’ca iþler yaptýn; karýþtýrdýðýn hapla! Evlilikler bitiyor çevirdiðin dolapla Truva Atý’ndan bize arda kalan senmiþsin.
Senmiþsin! Artemis’in çatýsýný çöktüren Uhut’daki Vahþi’ye Hamza döþü söktüren Kerbela vahþetinde tonlarca yaþ döktüren Buhara’yý yýkýp da yaðmalayan senmiþsin.
Sitede her senfoni senin sazýndan çýkmýþ Öyle gönlün varmýþ ki; her rüzgâra açýkmýþ Az kalsýn atlýyordum, bir adýn da; “ gýcýk ”mýþ “ Sahte rakýcý “ diye dehþet salan senmiþsin...
OFLU
80 darbesini hazýrlayan da sendin herkes özgürlük derken sen nereye sindin 11 eylül Amerikasýna sallayan o uçaklarý dostunmuþ iþte pis sakallý Ladin
TEKFURÝ
Mutlular faili meçhullar,bulundu sonunda suçlu Devasa biri,hem yüreði hem kalemi güçlü Tanýþmýyoruz lakin,belli ki dili hoþ ve sivri uçlu Sen,mütevazý maskesi altýnda,vakur bir þairmiþsin
kutbo
Daðdan yuvarlanýrken tutmuþtun ya kayayý Ortasýný oyup da sokmuþtun oklavayý Tekerleði buldun ya unuttun tabanwayý Global ataletin sebebi de senmiþsin...
gülkurusu
FHOTOGRAFFE : Bizzat KENDÝMmiþim BENDENÝZ yani
*
Sosyal Medyada Paylaşın:
namikcemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.