Yaþayamadýðým gibi Yazamadýðým þiirdin, okunmayan Yüklemlerinin aðýrlýðýnda ezilirken Kuramadýðým cümlenin önünde Yazýlamayan hecenin harfinde Gizemli kelimelerimin kutsallýðýndaydýn
Ben, Geceden bir Ay çekmiþtim Tenimdeki pas kokusuna Gelmeyen mevsimlerin kýsýrlýðýnda Zindan pusulalarý yazarken Gün doðumlarýna Oysa Sen, Gözlerinde Saçgeceden tel tel karanlýk çekiyordun Gök beyaz gönül ülkesinde
Bende, Kurþun gözü duygulardý Düþündükçe vurulduðum Yokluðunun berduþ sevgisiydi Kendimi kaybedip sonra sarýldýðým Sen ise, Bayrak sevdasý çekiyordun Sonsuzuna doðru
Þiir gözlerinde emzirilirken Denize düþürdüðüm Tan renkli umutlardý avunduðum Aslýnda, Diþlerinde unuttuðun duygularým vardý Daha ýsýrmadýðýn. Koynumda ýsýttýðým aþklarým vardý Odun sýcaklýðýnda, hala ýsýnmadýðýn...
Esenler 08/NÝSAN/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Niyazi Gül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.