MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
EY GÖNÜL
Pusatcan
EY GÖNÜL
Sen bu hayattan ne umdun ey gönül!
Neler umdun da ne buldun ey gönül!
Baharý görmeden hazan mý olur?
Ne tez gazel döktün, soldun ey gönül!
Pembe hayallerin suya düþünce
Ümit þiþesini kýrdýn ey gönül!
Acýlar sineni mekân eyledi
Boþaldýkça tekrar doldun ey gönül!
Her gün bir eleme yoldaþ olursun
Kederlerden ne haz aldýn ey gönül?
Her gün bir ayrýlýk çaldý kapýný
Yine yapayalnýz kaldýn ey gönül!
Leylâ’nýn aþkýyla çöllere düþtün
Mecnun’dan da mecnun oldun ey gönül!
Bu aþk seni yakar, mahveder dedim
Sonunda sözüme geldin ey gönül!
(Kýr Çiçeði/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pusatcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
BİR OLALIM, İRİ OLALIM
GALİP ERDEM
VATANIM TÜRKİYE, BEN İSE TÜRK’ÜM
KÖYDE HAYAT
TÜRKİYE'M
ANNEM
TEVEKKÜL
AY OĞUL!
KİM UTANSIN?
YAŞAMA HEVESİ