MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
YAŞAMA HEVESİ
Pusatcan
YAŞAMA HEVESİ
Yine þafak söktü, hayat baþladý
Hâlâ damaðýmda gündüzün tadý.
Halbuki ben güne daha doymadan,
Ne de erken akþam olmuþtu zaman.
Ruha ýþýk, ümit ümit yayýldý
O ümitle gönlüm zevkten bayýldý.
Kör karanlýklarda uykumu boðdum
Doðan güneþ ile yeniden doðdum.
Yaprakla titredim, çiçekle açtým
Rüzgârlar yoldaþým, bulutlar atým.
Yer, deniz ve sema… Âlem rengârenk
Yaradan’ýn bahþý bu güzel ahenk.
Kuþun uçuþu, akan suyun sesi
Bütün bunlar bir hayat emaresi.
Günle, cümle cana hep can geliyor
Þu akþamlar bana hicran geliyor.
Yine gün bitiyor, vakit daraldý,
Güneþ gitti akþam ufkuna vardý.
Þu günlerin boyu saatten kýsa,
Ne olur bir gün de akþam olmasa!...
(KIR ÇÝÇEÐÝ/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pusatcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
BİR OLALIM, İRİ OLALIM
GALİP ERDEM
VATANIM TÜRKİYE, BEN İSE TÜRK’ÜM
KÖYDE HAYAT
TÜRKİYE'M
ANNEM
TEVEKKÜL
AY OĞUL!
KİM UTANSIN?
YAŞAMA HEVESİ