DOST
Eksilmez hayatýn cevr ü cefasý,
Âþýk, maþukunu bulmayýnca dost.
Olmuyor âlemin zevk ü sefasý,
Sen yaný baþýmda olmayýnca dost.
Ayrýlýk olunca kesilmez feryat
Çiçeksiz bahçedir sevgisiz hayat
Bir kýymet ifade eylemez vuslat
Gönül senden ayrý kýlmayýnca dost.
Sensin bu ömrümün güneþi, ayý
Sana kul oluþum bundan dolayý
Neyleyim dünyada Karun olmayý
Þu âlemde bir dem gülmeyince dost.
Sevgi ilâç, sevgi gönül merhemi
Cümle derde deva onun dirhemi
Muhabbet daimi, geçmezmiþ demi
Hak vaki olup ölmeyince dost.
Akar gözyaþlarý mermeri deler
Sine beþiðinde yalnýzlýk beler
Ne uykusu gelir ne yüzü güler
Gönül hasretini almayýnca dost.
Huzuru kaçýrdým, kederi tuttum
Firkati yaþadým, elemi tattým
Cefaya tahammül benim sanatým
Hak gülmeyi nasip kýlmayýnca dost.
Vefalý olmalý gönül sultaný
Gönül sever ahde sadýk kalaný
Bülbül terk eder mi hiç gülistaný?
Güller sararýp da solmayýnca dost.
Yalnýzlýk ülkesi daimi yerim
Hasret ateþiyle daðlandý serim
Kaf Daðý’ndan öte gitmek isterim,
Kimse kadir kýymet bilmeyince dost.
(Kýr Çiçeði/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.