son düðümünü de çözdüm inanmazsýn belki ama bak özgürsün
boþluktasýn hadi git
git hadi ellerimin köhne iskelesinde tutuklu deðilsin
çözdüm sevda sandalýný kendimden
ne palamarým ne tuz zýmparasýna yenik düþen yosunlu merdivenlerim ne de kanadý kýrýk martým uyuyup uyanmayan kelimelerini beklemiyoruz geceler boyu
onlar bezdi ben vazgeçtim
artýk midye kesiði sevda yeniði ayaklarýmý yakmýyor deniz tembel bir balýk gidip gelip öpüyor serçe parmaðýmý süt liman sulara damlalar saðýyor kirpiklerim
yeþil saçlarýna mercan kurdeleler baðladýðým yosunlarý aðlattý son þiirim
sonra ne varsa sustuðum ne varsa senin kýrdýðýn benim tamir ettiðim takvimini bilmediðim belki de hiç gelmeyecek bir zamana erteledim
o yarým yanýk isli sevda hikayesini suslara emanet ettim