her düðüm kendi sonunu hazýrladý
baðlanmak böyle bir þey olsa gerek
yoksa ne diye kopmak istesin ki
hem de inceldiði yerden
incindiði yerden
yoksul bakýþlý
isim maðduru yalnýzlýk
geçmiþi ölmüþ sensizliði
iki kör kuyu içinde hapsettikçe
çýðlýk ismi ile müsemma bir nefret
bilinmezin bilindik hikayesini yazýyordu
gölgealtý derin bakýþlar kimliðini
kayýp bedenimin
arsýz bekçisi gözlerime
duvar diplerinde
dilimin mezarlýðýnda
iþte bu yüzden
sevgilimsin… dedirtmeyen dudaklarýn
inceldiði yer
býrak kopsun
rivayet muhtelif
hilkat garibesi gövdeye
mutlak yarayý teslim eden güzelliðin
hiç durmadan solan bir ölüm
kývamýný gözlerinde tutturmuþ sevdayý
zerk edince ruhuma
kimin alnýndan
kimin yaþýndan
kimin aþk’ýndan öleceði bilinmez
iþte bu yüzden
hayatsýn… dedirtmeyen bakýþlarýn
inceldiði yer
býrak kopsun
sen baktýkça bana
ben baktýkça sana
içimizde kabul görmüþ her ihanet
muradýna eren aðýz dolusu yemin
ikimizden yapýlma günahlarsa
tanrýdan korkmayacak kadar sevmekten emin
belki farkýnda deðilsin
gamsýz hasretler halinde yaþlanýyoruz
iþte bu yüzden
benimsin…dedirtmeyen aþk’ýn
inceldiði yer
býrak kopsun