1
Ýzbeliðine gömüldüðüm karanlýðýn
esareti içinde
ezgilerin týnýsýyla gelen bir hicran
belki de bu yüzden
anlatamýyordum günün yorgunluðunu
geceye
ya da sevdiremiyordum gündüzü geceye...
I
Kýyýsýnda dururken esrimiþ yüreðin
heybesine sýðýndýðým annemin
kayýp kokan piþmanlýklarýyla
gel-gitler yaþadýðým günlerin
gün geçmez dediðim saatlerin
geceye ihaneti miydi?
Son sözlerin…
2
Yaþama aykýrý gölgelikler yumaðýnda
buldum seni
hüzünle sarmalanmýþ bir surettin
gizemli gözlerine tanýk oldum
gizeminde yitirirken ihanetleri
yataðýna sýðmayan
bir ýrmak gibi
sessizce dalýyorum koynuna
solgun geceye inat
sar beni diyorum gururunla...
II
Farkýnda deðildin oysa her þey yarým kalýyordu
yokluðun acýmsý tadýna varmayý sen adadýn
ne anlamlar yüklüydü düþlerime
senin kaleminden
infazlar ise suskun yürekte bir bedbahtý haberin yoktu
uyanýþ
belki yüreðinden geç koptu
ama bende uyanýþýný bekleyen bir kahroluþ vardý...
...
Acizliðimin göstergesiydi
aynayý yüzüme deðil de yüreðime tutmak
kaybediþin nedeni saydamlaþmaya yüz tutan yüreðimdi
her gözde her fikirde þefkati kondurduðum ellerin vardý
yabana atýlan cam týrnaklar
soyut aþkýn gölgesine sýðýnmýþ kalkanlar—dý...
...MeD...