’Can’ diyen o dillerin var ya; bilsen, zamaný nasýl durdurur Bahara göçen kuþlara inat; ansýzýn öldürür, daha bulmadan eþimi Kan kusar felek belki bana; yani, ’sýrat’ yüzüme fenâ bakar, Salmadan yüreðimi sýlaya, gurbette bitirir iþimi.
Bir gözün, þafakla gelen sevdaya takýlýr, Diðeri de, kuþluk vakti ya; dipsiz kuþkulara çakýlýr, Bir yandan sanki penceresini açar felek, ardýna kadar, Öte yandan, öyle bir sýkar ki cenderesini ayaðýndan; Þu hayatýndan çok þey alýp götürür, Daha ’neler oluyor!’ demeye kalmadan, Cümle âlem çarkýna tükürür.
Bir zaman, sakata biner kurulu düzen, Elin ayaðýna dolaþýr birden, tökezlersin Ne dediðini bilmez aylaðýn teki, Akl-ý evvele ramak, neredeyse deli, Dikiz aynasýna nispet, tersine gidersin, Her lâfýna kulp takýlýr, alayý da güler sana, Þamar oðlanýna dönersin.
Yani, ahval-i þerait mor’a çalar bazan; Yüreðin doðru atmaz, düþlerin idâm edilir, Ya gözlerin þaþý kalýr; sendelersin, Ya da çýkar yolu yoktur bu iþin; Nutkun tutulur ya, dilin dönmez; Ne yaparsan yap; þer getirir.
26.04.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.