Sibel Mektupları

Anlatýyorsun;
Ölü topraðý serili dam, geceler yavan; öyle mi?
Sürüm sürüm ha, söyle hangi köþe senin?
Zaman, kýskanç kedisi buzlu camýn; perdelemiþ aylâ perçemi!
Daraðacý depremi ya; adam asmacalý puslu havan!
Tersin dönüyor iþte, körsün Kaf Daðýna!
Týrsar ya aylak akrebinden, biçâre yelkovan;
-betersin!

Kurcalýyorsun;
“Evde tat yok” ile kafan karýþýk; hýrsýn anýlara, týð!
Boþta geziyor elinde, kalem; defteri, delik deþik!
“Samimi arkadaþým yok” da ne demek?
Çýkar savaþý iþte; nahoþ!
Biliyorsun.

Kederlisin;
Bir odanýn köþesinde melânkoli, yaþ insin hadi; olmuyor!
Hýçkýrýyor musun yoksa; anlamasýnlar, sus!
Isýt bakalým soðuduðun þu dersleri; ekonomi kâr etsin!
Voleybol oynuyor, buz pateninde üþüyorsun
Nihayet, karabasanlara düþüyorsun; için kanýyor!
Pikeler, bulutlarýn olmuþ uçuyor; yüreðin, efsun!
Badanasý ak duvarlara mý efeleniyorsun?
Bej ranza arasýnda bir kefen, titremiyor musun?
Ölüm odasýnda kime direniyor inadýn?
Apaçýk belli iþte; durum iyi deðil, ursun yaralý gönül!
Pençeleþiyorsun.

Kandýrýyorsun;
Geceye boðup içimi; sarýlmak ha, pembe bulutlara!
Güllük gülistan mý, “neþeli þeylermiþ”, inanmam ki!
Hiç sevmiyorsan Ankara’nýn adýný;
-nasýl çýkarýrým kahpe Ýstanbul’un tadýný?
Þimdi düþmem mi Anadolu’ya ben;
Ah, yollarý baðlayan daðlar; geberin!
Benim kentim yalnýz yatýyor iþte, seninki de;
Gizliyorsun!

Durmuyorsun;
Yýllar sonra geliyorsun sedef sandýðýmdan, zâlim!
Kýsraklara taþ çýkartýrken düþlerimdeki hâlin;
Aný kokuyorsun açýlan mektuplarda, naftalin!
Kim dönüþtürebilirdi ki ayrý dünyalarý bir yörüngeye
-bir daha elinden tutup þu eski sevgililerin?
Gözlerime bak da söyle, haydi!
Ýnanmýyorsun…

23-27.09.1999. Rev. 07.07.2013 (10.01.1982 Mektup)
Sosyal Medyada Paylaşın: