Can özüm,
Sana caným diyorum,
Biliyorsun canýmýn tam ortasýnda,
Kalbimin atýþýnda, nefes alýþýmdasýn.
Sen canýmýn en güzel yerinde,
Kalbimin can damarýndasýn.
Baþka bir yere koyamazdým seni,
Çünkü sen yaþam pýnarým,
En güzel anlamlarý yüklediðim hayat baðýmsýn.
Canýmdan can,
Kanýmdan bir parçamsýn.
Þimdi nem yüklü bulutlarý daðýt gözlerinden,
Hasret ve özlem sözlerini sil dillerinden,
Bahar tadýnda güneþ açsýn gülüþünden,
Mutluluk baþýnda taç,
Huzur tahtýn olsun,
Sanadýr dileklerin en güzeli yürekten.
Gözlerin sakýn nemlenmesin,
Bilmelisin kalbimin orta yerindesin.
Üzülme, darýlma, kýrýlma, sakýn aðlama,
Sana gelen her gam, tasa,
Bana gelirdi büyük bir azapla.
Ýçimde acý bir sýzý, yaðmur gözlerime indi,
Gittiðinden beri her þey býraktýðýn gibi,
Issýz gecelerde bir seni dinlerim,
Bir de can veren yüreðimi.
Seni dinlemek yüreðimi dinlemekti,
Yüreðimi dinlemekse seni,
Çünkü sen yüreðimdin,
Yüreðimse sen demekti.
Gözleri eylül bakýþtým,
Sözleri nisan yaðýþlým,
Gülüþü temmuz yakýþlým
Canýmýn parçasý,
Can özüm,
Gözlerimde hasret yaþýydýn.
Nasýl yaðmurdan sonra gökkuþaðý açarsa,
Toprak boy boy filiz atýp çiçek açarsa,
Akarsu ýrmak olur taþarsa ve nasýl
Mutlaka güneþ yeniden doðarsa,
Bekle canýmýn caný,
Gelecek günler çok yakýnda,
Sen benim canýmsýn,
Can özüm,
Canýmýn tam ortasýnda
Ayþe Manav
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.