henüz hayat kendi matemini sunmamýþken
iflah olmaz bir sevda
dik baþlý söylencelerini yazýyordu kader diye
sahipsiz ölülerin kalplerine
kendinde yitmenin baþucu kitabýnda ayraç misali
daha okunmamýþ sayfalarda
ve korsan baskýsýnda
/bitsin…çünkü baþka biri var
.
peki…bir gün o da bitecek ama/
yer gök yitirdikçe kutsallýðýný
içi boþalmýþ bir beden
boþaltmýþ diðer bedenle sürer hükmünü
ibadetle baþlar inkâr
ruh sadece ikizini arar
bir seher vaktidir intihar aslýnda
kapaðýnda
/sýkýldým…tekrar ediyoruz durmadan
.
aþk bu…yalnýzca tekrarlar,tekrarlanmaz olaný/
gün ýþýðýndan sýyrýlmýþ gölgeler eþiði vardýr
ten kokularýnda ele verir kendini
bütün kutsal kitaplardan çalýnmýþ aþk sözleri
ayrýlýðý buyur edince sofrasýna
giriþ bölümünde elmayý unutarak
iki yüzlü masallarýn anlatýcýsý kaçar
düþlerimizin deðiþmeye müsait özünde
önsözünde
/artýk söylenmemiþ þeyler duymak istiyorum
.
ne tuhaf…oysa ben daha yeni baþlamýþtým/
direndikçe kalp okumamak için
aþk ille de okutmak için itaatkâr
þimdi tükürükleyip parmaðýný
çevirdiðin o sayfalar var ya
savruk bir sitemle suçluyor gözlerini
sesteþ isyanlarýn toplandýðý dilinde
ki orasý ne cennet ne cehennem
ortasýnda
/offf…anlamýyorsun iþte
.
evet anlamýyorum…ama kendine anlatamadýklarýný/
çözülüp yýðýlmýþ kalbinden susmak
bir yara gibi örter üstünü o an
sen de örtersin üzerine
kelimelerimden bir hazan
bitiþte bir sebep kalýr bir de belleksiz zaman
ömrünce acýtacak
üç nokta yazýp býraktýðýn
son sözünde
bu adam…
/tamam buraya kadar…gidiyorum
.
tamam…nasýl olsa bir daha gelip okuyacaksýn…biliyorum/