MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AZİZE ‘YERLİLERİN ŞARKISI’
şuara

AZİZE ‘YERLİLERİN ŞARKISI’




I.

bizi iyi sakla tanrým gidiyor hayat
bizi yokla
bize yeni bir keder yarat

çünkü bizdik dökülen
hayat hýrpalanýrken büyülü çanaklarda
aðýr bir dua altýnda kýrýlýrken yalanlar
gömülen bizdik azize göðsündeki iksire
aðaran dünya ve kirpiklerimizden artakalan ne varsa
ne varsa bilinmeyen
mevsimleri dolduran yalnýzlýklardan
tütün kâretmez yaralardan arta kalan ne varsa
dizdik yanaklarýmýza
süzülsün
birazdan baþlarýz
azize
yani iyi bir kederin
yani yerlilerin þarkýsýna

çünkü biz
en eski yerlileriz
gideriz yürek tokuþturmaya
ve deniz
gideriz hep rüya
kaburgalarýmýza biriken ne varsa
ne varsa kýþkýrtan bizi
alýr gideriz

ama yorgun alkýþlar lanetliyor bedenimizi
sanki yokuz
terliyor günler paralarla haberlerle üþüyoruz
çözülüyor dudaklarýmýzdaki tuzun kimyasý
yýllarca beter bir bilmeceden uykusuz
bir hayal gümbürtüsüyle kalkýyoruz halaya

yani ayný yazgýya
yani yaþadýðýmýzý biliyoruz
yani kirpiklerinle ayný yerdeniz
ýslandýkça ruhlarýmýz senin zamanlarýnla
körpeler büyüdükçe yürek tokuþturmaya
þehirleri savuran þarkýmýza baþlarýz
hazýrýz
gülümse bizi tanrýyla buluþturmaya

yetmez içimizde boðulmaya bu deniz
kirpiklerinle ayný yerden
yalnýz aþka yenilen
yerlileriz azize


II.

birþey yap azize þiirden olsun
ýslansýn hep içim nehirden olsun

iyi sakla beni bahar geliyor
iyi sakla beni çýldýracaðým
acý ilerliyor aþk ilerliyor
ruhumdan bir cennet kaldýracaðým

birþey yap ve görün aþkla diz dize
göstersin dibini hayat denizi
anlat deliliði anlat azize
her yaðmurda ayný yaranýn izi

kimi rüyasýnda bir kelebeðe
yaðmurdan tabutlar yapýyor gibi
kimi yeraltýndan bakýyor göðe
herkes ayný þeye tapýyor gibi

andolsun hayat da durur azize
çeker baharlardan elini tanrý
kýyamet aþký da vurur azize
unutur yaðmuru çöl yangýnlarý

ölümü ürperten birisi mi var
baharý coþturan böyle azize
duvarýn ötesi yine bir duvar
sonsuzluk gördün mü söyle azize

daraldý odalar sonra balkonlar
gökyüzü çalarýz sinemalarda
o çocuk balonlar o istasyonlar
herþey bir aþk için susar susar da

iyi sakla beni çýldýracaðým
acý ilerliyor aþk ilerliyor
ruhumdan bir cennet kaldýracaðým
iyi sakla beni bahar geliyor


III.

beni iyi sakla tanrým yaðmurdan geldim
ateþleri azdýran karanlýk bir yaðmurdan
bir yaðmur yanaðýnda kýrýldý çömleklerim
bir yaðmur yanaðýndan geçtim uçurumlara
yüzüm ýslak camlarda
aklým uçurtmalarda
gökyüzüyle sýnanmýþ bir maviye düþerdim
düþerdim uzaklara
kalktýðým her sahurdan

her sözcüðe ayrý bir yaðmurdan geldim
çocuklar artýrmadan o efsane maviyi
yaðmurlar anlaþýlmadan

her bahar çýldýran sularla geldim
belki de sular böldü beni binbir iklime
hiçbir dilde olmayan sorular böldü
ablam
babamýn ilk acýsý
ben küçükken öldü
ve ben küçükken kestim bir çocuðun kolunu
korkuyu böyle erken yaptým çocuk oyunu

bir çocuk oyunu parça parça ateþten gölgelerim
inkar ettim ve sevdim hayata çarpan tüm yanlarýmý
ve hain bir sevgiliyi sarmalayan ellerim
vermedi yaðmura günahlarýmý
sonsuza doðru çember çevirdiðimiz günlerin kavgasýnda
müphem bir umuda asýldý deniz
dönüp sordum yaðmura
arkadaþlarýmý

bütün bu olup bitenden sonra
azize yine de özler mi bizi
ben sizinle birlikte geçtiðim o denizi
yýllarca bir daha bir daha bir daha geçtim
geçtim þehirler altüst oldu gülümsedi çocuklar
daðýma geri döndüm kendi suyumdan içtim

belki çýkmam sabaha
geceleyin vururlar
döner miyim bir daha
söz veremem çocuklar

yaðmurlar birgün gerçekten yaðar
azize dua etsin ateþ üstünde
hayat aptallaþýr bize gün doðar
el eder sevgili güneþ üstünde


IV.

beni sen durdur azize bitmiyor yollar
beni sen vur
beni sustur bitsin sorular

beni sen durdur azize yollara çýktým
bütün kederlerimi yaktým ve aðlaþacak ne varsa
alevlerini sana
küllerini elazize býraktým

önce ölümler çaktým çarmýha çevirdiðim günlere
kýyamet gözkýrpacak çýldýracaktým
ve ruhumda gökler düþerken yere
aklýmý maviye aldýracaktým

yýllarca yeniden çýktým yollara
yýllarca aktým dünyanýn bütün nehirlerinde
aktým durdum uçsuz bucaksýz yataðýnda herþeyin
son sýnýrlarda en derinde

nasýl dayanabilir insan yuvarlanýnca boþluða kendi daðýndan
ya da balýk gibi takýlýnca aðlara
kayan bir damla gözyaþýyken dünyanýn yanaðýndan
karýþmak isterken yaðmurlara
çýkarýp efsanemi tüm yüzyýllardan...
anla ki azize çýðrýndan çýktým

imkansýza soyunup çýktým yollara
çatýrdayacak sandým çýrýlçýplak dünyanýn iskeleti
çatýrdayacak yalnýzlýklar ayaklarýmýn altýnda
ve kocaman þehirlere yeni bir büyü
çatlayan bir bahar olacaktým kýrlara

çýktým yolllara
artýk hatýrlayabilir miyim o muhteþem þiirden bir iki dize
basar mý baðrýna artýk beni sevdiðim
beni durdur azize
beni yaðmura
beni ateþe
beni denize...


SITKI CANEY


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.