bizi iyi sakla tanrým gidiyor hayat bizi yokla bize yeni bir keder yarat
çünkü bizdik dökülen hayat hýrpalanýrken büyülü çanaklarda aðýr bir dua altýnda kýrýlýrken yalanlar gömülen bizdik azize göðsündeki iksire aðaran dünya ve kirpiklerimizden artakalan ne varsa ne varsa bilinmeyen mevsimleri dolduran yalnýzlýklardan tütün kâretmez yaralardan arta kalan ne varsa dizdik yanaklarýmýza süzülsün birazdan baþlarýz azize yani iyi bir kederin yani yerlilerin þarkýsýna
çünkü biz en eski yerlileriz gideriz yürek tokuþturmaya ve deniz gideriz hep rüya kaburgalarýmýza biriken ne varsa ne varsa kýþkýrtan bizi alýr gideriz
ama yorgun alkýþlar lanetliyor bedenimizi sanki yokuz terliyor günler paralarla haberlerle üþüyoruz çözülüyor dudaklarýmýzdaki tuzun kimyasý yýllarca beter bir bilmeceden uykusuz bir hayal gümbürtüsüyle kalkýyoruz halaya
yani ayný yazgýya yani yaþadýðýmýzý biliyoruz yani kirpiklerinle ayný yerdeniz ýslandýkça ruhlarýmýz senin zamanlarýnla körpeler büyüdükçe yürek tokuþturmaya þehirleri savuran þarkýmýza baþlarýz hazýrýz gülümse bizi tanrýyla buluþturmaya
yetmez içimizde boðulmaya bu deniz kirpiklerinle ayný yerden yalnýz aþka yenilen yerlileriz azize
II.
birþey yap azize þiirden olsun ýslansýn hep içim nehirden olsun
iyi sakla beni bahar geliyor iyi sakla beni çýldýracaðým acý ilerliyor aþk ilerliyor ruhumdan bir cennet kaldýracaðým
birþey yap ve görün aþkla diz dize göstersin dibini hayat denizi anlat deliliði anlat azize her yaðmurda ayný yaranýn izi
kimi rüyasýnda bir kelebeðe yaðmurdan tabutlar yapýyor gibi kimi yeraltýndan bakýyor göðe herkes ayný þeye tapýyor gibi
andolsun hayat da durur azize çeker baharlardan elini tanrý kýyamet aþký da vurur azize unutur yaðmuru çöl yangýnlarý
ölümü ürperten birisi mi var baharý coþturan böyle azize duvarýn ötesi yine bir duvar sonsuzluk gördün mü söyle azize
daraldý odalar sonra balkonlar gökyüzü çalarýz sinemalarda o çocuk balonlar o istasyonlar herþey bir aþk için susar susar da
iyi sakla beni çýldýracaðým acý ilerliyor aþk ilerliyor ruhumdan bir cennet kaldýracaðým iyi sakla beni bahar geliyor
III.
beni iyi sakla tanrým yaðmurdan geldim ateþleri azdýran karanlýk bir yaðmurdan bir yaðmur yanaðýnda kýrýldý çömleklerim bir yaðmur yanaðýndan geçtim uçurumlara yüzüm ýslak camlarda aklým uçurtmalarda gökyüzüyle sýnanmýþ bir maviye düþerdim düþerdim uzaklara kalktýðým her sahurdan
her sözcüðe ayrý bir yaðmurdan geldim çocuklar artýrmadan o efsane maviyi yaðmurlar anlaþýlmadan
her bahar çýldýran sularla geldim belki de sular böldü beni binbir iklime hiçbir dilde olmayan sorular böldü ablam babamýn ilk acýsý ben küçükken öldü ve ben küçükken kestim bir çocuðun kolunu korkuyu böyle erken yaptým çocuk oyunu
bir çocuk oyunu parça parça ateþten gölgelerim inkar ettim ve sevdim hayata çarpan tüm yanlarýmý ve hain bir sevgiliyi sarmalayan ellerim vermedi yaðmura günahlarýmý sonsuza doðru çember çevirdiðimiz günlerin kavgasýnda müphem bir umuda asýldý deniz dönüp sordum yaðmura arkadaþlarýmý
bütün bu olup bitenden sonra azize yine de özler mi bizi ben sizinle birlikte geçtiðim o denizi yýllarca bir daha bir daha bir daha geçtim geçtim þehirler altüst oldu gülümsedi çocuklar daðýma geri döndüm kendi suyumdan içtim
belki çýkmam sabaha geceleyin vururlar döner miyim bir daha söz veremem çocuklar
yaðmurlar birgün gerçekten yaðar azize dua etsin ateþ üstünde hayat aptallaþýr bize gün doðar el eder sevgili güneþ üstünde
IV.
beni sen durdur azize bitmiyor yollar beni sen vur beni sustur bitsin sorular
beni sen durdur azize yollara çýktým bütün kederlerimi yaktým ve aðlaþacak ne varsa alevlerini sana küllerini elazize býraktým
önce ölümler çaktým çarmýha çevirdiðim günlere kýyamet gözkýrpacak çýldýracaktým ve ruhumda gökler düþerken yere aklýmý maviye aldýracaktým
yýllarca yeniden çýktým yollara yýllarca aktým dünyanýn bütün nehirlerinde aktým durdum uçsuz bucaksýz yataðýnda herþeyin son sýnýrlarda en derinde
nasýl dayanabilir insan yuvarlanýnca boþluða kendi daðýndan ya da balýk gibi takýlýnca aðlara kayan bir damla gözyaþýyken dünyanýn yanaðýndan karýþmak isterken yaðmurlara çýkarýp efsanemi tüm yüzyýllardan... anla ki azize çýðrýndan çýktým
imkansýza soyunup çýktým yollara çatýrdayacak sandým çýrýlçýplak dünyanýn iskeleti çatýrdayacak yalnýzlýklar ayaklarýmýn altýnda ve kocaman þehirlere yeni bir büyü çatlayan bir bahar olacaktým kýrlara
çýktým yolllara artýk hatýrlayabilir miyim o muhteþem þiirden bir iki dize basar mý baðrýna artýk beni sevdiðim beni durdur azize beni yaðmura beni ateþe beni denize...
SITKI CANEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
şuara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.