-þimdi aþk o kýzla çýrýlçýplak soyunmak ister elinde sarhoþ ve kanayan bir kahkaha ve yeryüzü denizi köpürürken çatlarcasýna çarkýfelek taht kurar yepyeni bir sabaha-
"itiraf ve gizem" den.
ilk
gülhane parkýnda uçurduðum kuþ ürktü de konmadý dalýna layya lâl oldum görmedin bak olan olmuþ aç ruhunu bir bak falýna layya yaðmurun farkýnda uçurduðum kuþ
istanbul göðünde bir hayal layya limanda kimsesiz öyle kal layya
bir
karanlýklarda çok az kalmýþsa zaman aþk için konuþmaya kaybolup gitmiþse canan ve vakit yoksa aðlamaya
onun aranan bakýþlarýndan þiirlere can damarýma kan gibi bir alev dolanmýyorsa ben bu karanlýklarda susmaya dayanamam
ýrmak olmuþ bakýþlar akýyor akýyor böyle duramam aþk yarýlmak üzere bir gökyüzüdür þimdi ki varolmak adýna kanýyor kanýyor artýk susamam
ilk sezgi ilk rüya ilk kelimeler ben tutkunu oldum hýçkýrýklarýn konuþan ve susan o inlemeler akar denizine tüm çýðlýklarýn gül ay ilk sevgiler ve bilmemeler
fakülte önünde bir rüzgar esse ne faytonlar geçer ne çocukluðum çýrpýnan halimi bilmiyor kimse yanaðýmda deniz ayaðýmda kum boðuldum boðuldum artýk gülümse
gülümse gülümse gülden yumuþak bir deniz gözlerin uçsuz bucaksýz olsa da ufukta kanlý bir þafak gel anla bu aþký mavi gözlü kýz gülümse gülümse ateþten sýcak
ürperir tüm dünya aðlar çocuklar aþk yanar dayanmaz yakar baharý sendedir mevsimler rüzgâr sonbahar altýn saçlarýnda renklerin sýrrý ürperir gözkýrpar beyaz bulutlar
lambalar sönüyor yaðmur yaðacak artýk bir kelebek intihar eder söyleyin layyaya neler olacak yüzümü yalayan mesut kediler lambalar söndükçe artýyor saðnak
atma çiçekleri küller üstüne daðlarda bir nevrûz olup aðlama çocuklar oynuyor bak döne döne inceden bir sýzý düþmüþ yarama atma çiçekleri seller üstüne
yaðmur çaðýrýyor o toprak damlar yaðmur çaðýrýyor o müthiþ mavi gölgeyle savaþan çirkin adamlar öpüyor durmadan bir küçük devi yaðmur çaðýrýyor buðulu camlar
ben bu þehre artýk veda edemem açmýþsa gül olup göðsünde ölüm bu aþký bu halle sana diyemem yürüyen dehþeti ben öldürürüm sen aþkýn annesi sen çýlgýn matem
bir dünya uzuyor boþ odalarda sönmüþse yýldýzlar ne arýyorum çýðlýklar canverir gece ardarda sana ben sislerden yalvarýyorum ben yeryüzünde ben sevdalarda
kül edip býrakma yanan baþýmý bir hal gelir sonra ben yaþayamam gel bir ses boðmadan þu genç yaþýmý tükenir sözcükler süreler tamam bir resim eylersin aðlayýþýmý
sönüyor gözlerim boþ odalarda yalnýzým boþluðu yumrukluyorum aþk ve ten bir yalan aþka dalar da sonra ölür diye çok korkuyorum gezginler koþuyor tüm adalarda
sessizdir yeryüzü ve koþar cinler dünyanýn cebinde bir delikanlý ses verir geceye ve þehri dinler uyur gencecik kýz gözleri kanlý etsek de biz aþka nice yeminler
ey görkemli kusmuk üniversitem kara kitaplara damlýyor kanlar sevda perde perde bir yüce matem biz bir evren gizi bizi kim anlar layyada çýðlýklar ve bende sitem
ýslakmýþ gözleri sevmiþim diye nazlanýr kahkaha atarmýþ sonra bir bulut etseydim ona hediye göklere karýþýr yatarmýþ sonra tutarmýþ saçýný ibriþim diye
tutarmýþ ýrmaðý ve gözyaþýmý onun düþlerinde olup bitenler getirse yaðmurdan arkadaþýmý karýþýr yaðmura karanlýk tenler yeryüzü dizinden atar baþýmý
tenimde ceylanlar bir yarýþ gece gözleri gözleri layyanýn deniz geçiyor ruhumdan eþsiz bilmece aðlamak ki uçsuz bucaksýz bir iz giriyor trenler son dönemece
dünya tren tren akar yollardan bir adam savrulup gurbet oluyor anneler bakýyor tüm balkonlardan ve annem eriyip hasret oluyor layya dönüp dönüp bakar yollardan
gözler ýslak gözler ceylan ak gözler turnalar yaðmura kapanýr þimdi akýyor akýyor bir ýrmak gözler çarpar da ruhuma utanýr þimdi ölünce topraða akacak gözler
evinin içinde ruhum dolaþýr yaðmur hafif hafif vurur camlara her güzel kalbinde bir hançer taþýr ve bir aþk yerleþir loþ akþamlara ruhunun içinde ruhum dolaþýr
can gülüm hülyalar ve seni sevmek ve söyliyememek aðlatýr beni konuþma dillerin alevlenecek kar dolu bir göðe al yatýr beni kar altýnda aþklar karýnca böcek
ýþýktan da aydýn kaçak bakýþýn önüne kendimi koysam duramam beni bir renk yakar kumral sarýþýn güneþin sýrrýný böyle bulamam ýþýktan kapýsý sonsuz bir kýþýn
ve suskun aþklarýn gözbebekleri içiçe gölgeler tanrý ve kadýn öpüyor bir kara sevdalý yeri ben yalan bir varlýk sen bir rüyaydýn uçurdun ruhunda kelebekleri
merhamet pýnarý daðda bir peri bir masal içinde unutulmuþtur ben seni sevdiðim o günden beri kalbim mahkum gibi ve tutulmuþtur kalbine ki kalbin sevgi mahþeri
gönüle iþkence bir azap tasý bir mendil býrakýp ve gidiyorsun sigara ve küller aþk haritasý býrak boþ hedefe katiller vursun karanlýk karanlýk bir aþk hatasý
þehir bunalýyor intihar kadar gözlerin yok gibi dönmüþ kurbana kim kime ve nasýl canýný adar dilin mi tutuldu kalk anlat bana ruhunda ruhumu uçuran rüzgar
anlasana gece kara dert kara bembeyaz bir kader ve sessiz günah kalbimi açtým ben sert rüzgarlara yenik isyanlara parça parça ah anlasana gece yara aþk yara
koþup peþinden ben nefes nefese yýllar yýlý seni arayacaðým kavuþsam sonunda büyük hevese sevinçten dizçöküp aðlayacaðým el edip sýrrýmý soran herkese
düþ gördüm sen yoktun çok uzaklarda yusuf ile kenan görünüyordu bir çocuðun gözü ak bayraklarda durmadan züleyha ölmez diyordu sen kendi göðünde ben sokaklarda
boynu bükük bükük açýyor þafak günler zor geçiyor viranelerde ben daha ölmeden þu evrene bak yakma ellerini al perdelerde herkes piþman herkes deli olacak
þafaklara vurur körpe çaðrýlar çoðalýr sancýsý dudaklarýmýn bir sýrrý yakar bu yolunan saçlar inler arasýnda parmaklarýýn þafaklara vurur sessiz aðrýlar
gecelerde mini kediler uyur sessiz sessiz aðlar küçük bebekler layya bu þiiri dünyaya duyur yine de sýrrýmý bilmeyecekler bir sofra kur göðe aþkýmý doyur
o güzel kalbini nasýl vururum sürgünden sürgüne atsa da beni layya seni anar anar dururum gemiler arzuyla açar yelkeni korkular çaðýrýr hain gururum
bir gemi yelkeni kanlara açar ben sürgün anlarý anýp aðlarým kurtlar gezer daðda kuzular kaçar kalbimi elime alýp daðlarým ne gökler alçalýr ne kuþlar uçar
içimde bir hiç var inanmadýðým savaþtan savaþa gelirmiþ veba bir neþe içinde ben bir çýðlýðým dost kardeþ sevgili anne ve baba ne kaldý dünyada tanýmadýðým
bir mavi ýþýðýn elleri deðmiþ dýþýmda içimde hep çizgi çizgi ve layyam baþýný önüne eðmiþ tutturmuþ kendince bir garip ezgi rüyasý göklerden düþen bir çiðmiþ
mahzun boþ ellerim ah gülüm layya gözlerim gerçek mi yeþil gözlerim bir daha dönmedi bülbülüm layya ondandýr yanýyor karda dizlerim yanýyor her yerim ah gülüm layya
þaþkýn þaþkýn düþen kara bakma sen uzanýr göklerin kaderi bize dönüþsüz yollarda gidip beklesen verirler söylenmez haberi bize ruhunu býrakýp böyle çýkma sen
ey dudaklarýmda zamanýn pasý çýldýrma belasý gibi aramak kana boyanan bir gelin yazmasý aðýtlar içinde ölüme durmak ölümler ölümler hiçliðin yasý
cennet ve cehennem ve gülüm suna incecik ruhumun þarkýsý aðýr yer ve gök yer ve gök dönmüþ efsuna bin kapý ardýndan bir melek çaðýr ve çaðýr cinleri aþk uykusuna
çaðýr gelsin hayat sonra intikam sevdalar düþümün salýncaðýnda aþklar yarým yarým garip bir akþam kederden bir nehir varlýk daðýnda gelsin gözyaþlarým gelsin ihtiþam
dýþarda insanlar vahþi ve yamyam ve aþklar deðiþmiþ aþklar kudurmuþ içerde bu garip bu yalnýz babam bir geyik postunda kýyama durmuþ belki sevmem daha belki uyanmam
onlar ki dünyanýn gariplikleri bu yoksul dünyada ben onlardaným onlar ki sevdanýn son iplikleri bir rüya uðrunda yananlardaným yanmak ki dünyanýn delilikleri
ufukta bir þehir ve gülüm layya elleri elleri asýlý göðe sýrtýmda bir hançer bir ölüm layya gel çýkar dönmeden kanlý çiçeðe bak kendini boðan bir gölüm layya
istanbul ve bursa arasý yollar gözlerin yollarý aþýyor gibi ve ölüm aþkýna açýlan kollar kollarýn içinde yaþýyor gibi kalbimle kalbinin yarasý yollar
ezmeden ezmeden kaldýrýmlarý bu þehrin kalbini diri isterim bir kurþun çaðýrýr tüm rüyalarý ben o an en güzel yeri isterim denizi masmavi kuþlarý sarý
nisan yaðmurlarý ne zaman gelir kurak aþkýmýza bir pýnar gibi bizi anneler ve çocuklar bilir ne zaman görünür denizin dibi denizi ne zaman býrakýr nehir
gözlerini layya yukarý çevir birþey sallanýyor uçsuz bucaksýz umutlar devrilir aþklar devrilir yaz biter mevsim kýþ aðaç yapraksýz beyaz pencereden karanlýk gelir
delilik ve cinnet içinde suna topraða bir tohum býrakýyorum aðýtlar düþüyor dudaklarýna ben uzanýp göðe gül takýyorum yakacak günüm yok artýk yarýna
ölümün alnýndan öpmek için mi bu telaþ bu koþu boþ anonslara ve hülya kurmayý bilmek için mi sinema bileti son seanslara hayatý hayata bölmek için mi
gökler ki yerlerde arar yýldýzý gündüzden de ýþýk gece tüm yollar ey þehrin kaybolmuþ efsane kýzý gökler seni anar sabaha kadar gökler ki ruhunda sarar yýldýzý
dondurma yiyen kýz hani dondurman dindirir mi artýk ýzdýrabýný boþuna düþleri hep hayra yorman rüzgârlar dolanýr arar rabbýný bir eþarp bir yýldýz ateþ ve orman
küskün bir hatýra bir alkýþ layya ben ki þehir þehir arar dururum topraða karýþan yakarýþ layya seni þiir þiir arar bulurum titriyor istanbul bu son kýþ layya
karanlýk yalnýzlýk içre karanlýk bakýþýn geceme damlarken benim sonra kalabalýk sonra ýssýzlýk ruhunda ruhumu ararken benim kara kara akan deli yalnýzlýk
bir gelin rüyasý ateþten duvak içinde aklýma sen geliyorsun az sonra geceden resmin çýkacak yaptýðým resimde hýçkýrýyorsun sende bir deniz var beni boðacak
aþk nedir aþk nedir diye sorana bir mahþer içinde yalnýzlýk dedim sevda ateþ gibi girince kana uðuldayan þehre ýssýzlýk dedim yýkadým andýmý geldim kapýna
gökyüzü uzakta deðilse seni fýrat köprüsüne götüreceðim bulmak için gelen kara treni her gece bir türkü bekleyeceðim tanrýdan esinti yaðmurdan ninni
bir gelin rüyasý bir yalýn duvak içinde aklýma sen geliyorsun sende bir deniz var beni boðacak bir gülüþün kalmýþ bir düþ olmuþsun herþey çýðlýk çýðlýk herþey yalnayak
kapýlar kýrýlmýþ hýçkýrýyorsun ve maviyi geri istiyor kuþlar aydýnlýk aydýnlýk ama sen yoksun bir resim yanýyor sonra susuþlar söyleyin öyleyse beni kim vursun
SITKI CANEY Sosyal Medyada Paylaşın:
şuara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.