Uzaktasýn... Ne kaldý ki ölüme zaten? Tüketilen her saniye, Bir hücre daha öldürüyor içimde...
Uzaðýmdaydýn... Ne fark eder ki zaten? Ben parça parça giderken, Her parçamý Sensizliðe satarken, Serum kokan, Buram buram terk edilme kokan Hastane köþelerinde... Aldýrmadýn...
Kaygýn yok... Yok ettin sabrýný da bana aðlarken, Bilirim... Ama hiç deðilse ’’yalandan’’ Eþlik etmez miydin son nefesime? Belki yetineceðin tek þey olurdu Koskoca ömründe...
Zamaným yok... Sensiz, sana adanmýþ 18 ýslak, soðuk gün... Aylarý sana böldüðüm, Her damla gözyaþýmý Biriktirip gömdüðüm; Her ayýn baþý ve sonu, 9 ay, 18 gün, Makine sesleri, Kan kýrmýzýlarýnýn Göz bebeklerimde, Doktor beyazlarýyla dansý. Ýliklerimde bana ait olmayan Hiç tanýþmadýðým mikroorganizmalarýn sývýlarý, Tükenen sigaralar, Ölüme yakýlan hayatlar...
19. günüme hoþ geldin; Bugün beni görmeye, Bir kereliðine hastaneye gelir misin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
...unique... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.