Bir tarih yazardın.

Ey þanlý Türk askeri,

Ey þanlý Türk þehitleri,

Bir tarih yazardýn savaþýp dururken,
Þanýna þan kattýn, sen ki çarpýþýrken,
Düþmaný dost tuttun, sardýn yarasýný,
O düþman demedin, yarayý sararken.

Bir efsane oldun ve savaþdýn durdun,
Coþtun tepelerde, düþmanýný yordun,
Vatanýn korudun, sen þehit düþerken,
Sen rahatca uyu çünkü çok yoruldun.

Ey þehit askerim, nasýl da savaþtýn,
Top tüfeðin azken, nasýl da kazandýn,
Þaþýrdý düþmanýn, sen þehit düþerken
ah vataným dedin, gemiler batýrdýn,

Anzaklar gelmiþ de, ta uzak diyardan,
Demiþler cesursun, sen de gel ýrakdan,
Görmemiþ ki Türk’ü,ne bilsin anzaklar,
Utanmýþ çephede, vatan koruyandan.

Neden geldim dermiþ o ölüp giderken,
Savaþtýðým yerler, baþka vatan derken,
Taktir etmiþ Türk’ü,dermiþ o kahraman,
Türk yurdu burasý derlermiþ giderken.

Ýngilizler þaþkýn, düþünür durmadan,
Ne yapsak derler, siz Türk’e sormadan,
Düþer topraða kan, boðaz geçilmez de,
Askerken þehitsin, uyu sen durmadan.

Mustafa Kemal’di, en büyük komutan
Kahraman askerdi, þehit düþmüþ yatan,
Çanakkale ’mizde , çok þehit versek de,
Türk’lerin gücünü gördü orda düþman.

A.Yüksel Þanlýer
24 Nisan 2009
ANKARA







































Sosyal Medyada Paylaşın: