Ben,gecenin hüznünü yýldýzlardan süzerim, Yüreðimdeki sevdâ,yangýn yangýn tutuþur. Adýn,dilimde þarký,mecnun gibi gezerim, Gönlümü alman için,bir gülüþün yetiþir...
Hasretiyle yanarken ateþten bir bûsenin Mahmur bir elâ bakýþ,beni düþlere alýr. Silinir bütün dünya,gözümde yalnýz senin O,renk renk meneviþli,güzel gözlerin kalýr.
Gönlün göklerden engin,sevgin daðlardan yüce Tanrýnýn yarattýðý bir çiçek destesisin. Seni çalar,söylerim,ömür boyu her gece, Makamlara sýðmayan bir gönül bestesisin.
ÜNAL BEÞKESE
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.