kapansýn tüm kapýlar açýlmamak üzere her gün dönüp dolaþýp, geliyor gönlüm hazan ile hüzüne kendi sevgim ile ezildim ayaklar altýnda ölümüne ne söylesem sevgili yara inanmýyor abartý diye eǧleniyor doǧru sözüme yalan diye güceniyor bildiklerime, gerek kalmadý artýk doǧru sözlere ýstýrabýn eþiǧindeyim emekleyerek yürüyorum belirsiz bir yöne… ne olur yapma “sevgili yar” böyle istemiyorsan beni söyle gideyim yarin olmadýǧý bir yere..
hasan hüseyin arslan, 23.04.2009, evde – Frankfurt am Main
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.