zifir gecenin þavkýnda parlayan nazlý ceylan…
düne sorduðum hasret,
güne vurduðum kesret,
bir tel saçýna lime lime gönül derdiðim,
dilinden damlayan bala ömür sürdüðüm…
kalma leylin kuru ayazýnda,
geçer gül kurusu dudaklarýna diþlerin,
kanarsýn…
üþürsün aðýr sevdalarýn kirli beyazýnda,
soðuðu reddeder vurgun yemiþ yüreðin,
yanarsýn yar;
yanarsýn...
külüme köz düþürdün,
sevdana harlanan od eyledin beni…
eyyy didesinden sýzan yaþa kurban olduðum,
gitmeyesin,
eylemeyesin beni tarumar…
kokuna sargýn bu ten þimdi bana yad deðil mi?
yerim, yurdum, ocaðým..
senin alev alev terleyen sinen,
senin yanan kucaðýn deðil mi?
binip yaðýz atýn terkisine gitmeyesin,
bu kan revan gidiþ,
“sana zulüm bana ölüm deðil mi”
canan….
dilime aðulu söz düþürdün,
katre katre tükettin , az eyledin beni…
“odasý toz olmuþ, dolabý duman”
yan gayrý yüreðim,
yanabildiðin kadar yan...
gittin yad ellere,
eyledin beni giryan...
yaradan hakký için...
kem izi deðmemiþ bu sevdanýn ak yazýsýndan utan...
“oyyyy gelin,
sevdalara daldýn öldürdün beni her an”
kan kýrmýzý gözlerimden çek de al sakladýðým seni..
uyan kömür gözlü sevdiceðim...
sana rüya, bana elem deðil mi?
bir an güldürmedin,
lahza lahza öldürdün beni...
ahhh!
nazlý cemaline hayran olduðum...
deðmez mi buðday yanýðý ellerin bir kez elime?
deðmez mi yüreðin,
cerahate bulanmýþ,
gayrý dem bilmez,
yüreðimin teline?
varsýn ölüm gelsin;
varsýn firak olsun ömrümün yazgýsý…
“oyyyy gelin”
þad edip güldürmedin,
bin kahpe kurþuna kul eyledin beni..
soðuk makberlerin baðrýna gül eyledin beni…
yar ki yar!
öldürdün beni…
(A-Y)