Hüznü Narin...

Gölge düþümünde gül
Yüreðe aðýr eza kinaye deðil
Soluklandý gün
Girdabýnda düþleri
Bir el uzatýmý bekleyiþ
Hazanda sararmadan...




Deniz fýsýldadý sessizce
Bir damla ister misin dedi
Korkma usulca eðil
Usulca dökül bana....



Þefkatimle sarayým
Gözlerinden akayým
Birazcýk tuz süreyim gözyaþýna
Birazcýkta mavi katayým umutlarýna
Tutar mýsýn elimden dedi...



Kadýn çorak topraðýn
Dilsizliðinde
Damlaya susamýþ özlemiyle
Ürkek ve yýlgýn
Ama kýrgýn ama utangaç...
Hercaimi dedi sessizce
yüreði içlenerek...


Ellerini uzattý
Martý heyecanýyla
Kapýldý dalgalara
Aþka bulanýyordu yüreði
Kulaç atmýþtý bir defa
Kaçýnýlmaz sondaydý...
Boðulur muydu bilinmez
Eylül-i melodramýn
Derin sularýnda...



Kadýn,
Yalnýzlýk ikliminin müdavimi
Meçhul sularda gölge düþümünde gül
Rüzgârýn tersine estiði yerde beyhude,
Ve kadýn,
Aþka merhaba dedi
Kumsala diz çöküp
Hafifçe eðildi
Denize merhaba dedi
Mavi yazdý düþleri
Gözleri ýþýl ýþýl
Kirpiklerinde mavi
Dünü teðet geçkini



Güne merhaba dedi
Tenini ýslatýrken damla
Serinledi...


Ve beyaz sayfaya kadýn
Sen yazdý
Kokusunu býraktý gül yapraðýndan
"sen bana bir ýþýk ver yeter filizlenirim ben" dedi
Katýk yaptý gönlüne
Mercan düþümü gözleri...
Yüreði ýsýndý, topraða eðildi
Köklerine seslendi
Güneþe erdim dedi
Güldü kadýn kýrýlgan dünden gelen
Mucize güne bakan
Hüznü narindi kadýn...



Sosyal Medyada Paylaşın: