bir eski sokak; yapraklar uçuþuyor, kuru ve kahverengi bir sonbahar rengi. gözlerimi kapatýyorum; toz ve toprak rüzgara tutunarak saldýryor bir sonbahar eski binalar ve eski bir sokak gözlerimden yaþlar akarak uçuþup gidiyor yaþamak
hatýralar anlatacak seni ne kadar anlatabilirse yinede yürüyorum toz toprak içinde bu eski yerde mevsim sonbahar dokundukça yüreðime eskinin yaþanmýþlýðý biliyorum bir zaman gerçek þimdi ise yarý hayal gidiyor ruhum benden önce uçuþarak geçmiþe dokunacak parmak uçlarým ellerine yaðmur taneleri düþerken birer birer üzerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
utku618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.