Kendi gölgelerime karýþtým,yine kimsesizim Atýverdim kendimi yosun tutmuþ kaldýrýmlara Ve silinip giden sevdamý taþýyorum, Bir kuçak dolusu sevda...
Henüz ilk sütünü emmemiþ, Sevdalarý býrakýyorum geçtiðim kapý önlerine Belki yýllar sonra geriye dönüp almak istediðimde, Her biri mutlu bir yuva bulmuþ olcak.
Gölgelerime karýþtým yine kimsesizim Kendimi bilmediðim sonsuzluða sürüklüyorum Sonunda ölümün olduðunu bildiðim halde, Kimsesizlikten ölüme yürüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
küboş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.