Üzerimde arta kalan aþkýn örtüsü,
Kulaklarýmda adýmlarýnýn ayak izlerine yansýyan gürültüsü
Ve sen;
Bu yitik aþktan en son kalan,
Azrailin insan görüntüsü
Gözlerimi yaþlarla buharlaþtýrýp yitirdin,
Ruhumdu sýrlý camlarýn ardýnda,
Buðu yapmýþ bir Ýstanbul’u býrakýp arkanda
Gölgelere gittin...
Her çabayý menfi eylemlerle suistimal ettin
Çýkýþlar arka kapýdan bay nihayet;
Kaybettin!
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.