gün ýþýðýndan sýyrýlmýþ
ölü ten rengi bakýþlarýn
göz kapaklarýnýn altýndan savrulmak için çýrpýnan
beni görmüþ
tanýdýk bir öfke gibi
oysa sadece bir rüyayým
görmesen de olur
denizi görmüþ
dalganýn apse olmuþ köpüðünde
yakamoz derinliðini keþfetmeden
sular durulmuyor kalbinde
günahý fikrine iðneleyen tanrý kayrasý
kehanetini meleklerin sabrýnda sýnarken
ihanettir uykunda konaklayan
kýrkýna geldin
kýrk tas suyla arýnmadan
içinde maviye dönüþen bir isyan
þimdi uyansan
…………boðulurum o zaman
güneþi gördün
dallarýnda intihar habercisi bir mevsimle
köksüz aðaçlar kadar yalnýz
köklü aþklar kadar yanlýþ
göðsün boþ
ateþi konuþmuyor alev
rüzgar ýslýklý yalnýzlýk esiyor
savrulan baht
kendine küsüyor
son bir sýzý
alýþkanlýklarý için büyüyor karanlýkla
ve kararlýlýkla
gözünde yangýna dönüþen bir isyan
þimdi baksan
…………yanarým o zaman
aþk’ý gördün
hayalleri damarlarýna akmamýþ sevgili
alabildiðine yoðun duymaktayken kendini
düþler geçidiydi kalbin
durup dinledin
içinde git git bir veda
oraya bir iç býrakýyorsun
hiç henüz doðmamýþ daha
hayalleri uyku kýrýntýlarýnýn kederinde
tükenirken aþk’ýn içinde can damarý
kalbinde tekrara düþen bir isyan
þimdi ölsen
…………aþýk olursun o zaman