ah be gece gözlü çocuk ! nereye sakladýn uçurtmalarý kuyruðuna taktýðýn gökkuþaðýný erguvan zamanlarý
Kýzma sümbüle güle erken açtýlar bu sene diye nisan bereketine sakla dualarýný sakýn alýþtýrma gözlerini karanlýða inadýna sar güneþi sarmala … ve düþür kýþ ayazý kýrýlganlýklarýna dolunayda çýkma sokaða bir gece vakti ezer seni gölgelerin izbesi...
nasýl anlatmalý sana yaþamýn güzelliðini ateþ sarmýþken bu elleri içimizde çürürken yýðýn yýðýn cesetler çocuk yürekli yaðlý urgan gibi hep boynunda “yarýn” denen karanlýk kimin ellerinde bilmediðin sana dair krallýk nobran kýlýklý bir zaman sýrnaþýrken bahara sen düþlerini ihmal etme akla gelen her nevruzda nemlendirme düþen ateþlerin dumanýnda gözlerini düþle ! onlar nevruz ateþi…
kendi masalýný yarat yatmadan önce okumak için ana þefkatinde oku dokunmaz yetimliðin uyu sonra o masalýn içinde yýldýzlar akýt gözlerinden dünyanýn bu kirine daðlara çevir yüreðini fýratýn sularýna býrak düþlerini onun kadar azgýn onun kadar coþkulu ve köpüðünde akla ümitlerini
ve gece gözlü çocuk aldanma insan kýlýklý kire onlar da bir zamanlar çocuktu týpký senin gibi iþte sorsan belki hala çocuklar düþlerinde…
sevgi kaya
“Alýn her þeyimi…yetimliðimi, kimliðimi, cinsiyetimi….dokunmayýn uyuklayan düþlerime…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.