Ah!

Ah!
Buðday tenlim,gül yüzlüm benim...
Yaðmur ýslaklýðýnda gülüyor iþte yine ela gözlerin!
Ben neyleyim?
Geceleri sarýp sarmalýyorum,
Uykulara týkýþtýrýp rüyalarý;
Seni sayýklýyorum.
Ve bir bakalým elime ne geçiyor her sabah ayazlara uyandýðýmda?
Bir hiç...
Piç oluyor sensiz þarkýlar,þiirler
Ne mýrýldansam dudaklarýma dokunuyor adýn.
Her ne kadar tacizlerine maruz kalýp yokluðunun
Tahrik etse de sessizliðim,
Mahrum kalmýyorum gözlerinden çok þükür;
Resimlerin yetiþiyor imdadýma...
Ah!
Baþak kokulum,Gün ýþýðým benim...
Yine daðýtmýþsýn saçlarýný esen deli poyraza!
Buram buram sen doluyor ciðerlerime,
Kapýyý pencereyi kapamak nafile;
Sýzmýþsýn bir kez yüreðime
Kimi kandýrýyorum ki?
Bambaþka bir þey seni sevmek ey güzel yüzlüm!
Hasretten yanarken bedenin,
Bir anlýk düþleyiþinle serinlemek
Ve gelmeyeceðini bile bile gecenin bir yarýsý;
Geleceðine inanýp saati sabah etmek!

Bu gece de ahlarý vahlara katýp,
Boþluðun kucaðýna uzandým deli sevdam;
Seni sevmeyi sevmiþ bu yürek bir kere,
Sen inatla gelmesen,
Bu garip halimi görmesen
Ve dilim damaðým kuruyana,yanýp kül olana dek ah etsem de;
Sevmekten vazgeçmeyeceðim,
Bilesin...



Sosyal Medyada Paylaşın: