Gül deðilsin,bülbüller âþýk olmaz ki sana, Saksýlarda süs olmazsýn,karanfil deðilsin. Mor menekþe gibi kokmazsýn, Hanýmeli gibi nârin de deðilsin, Lâleler gibi þatafatlý tarhlarda da görünmezsin. Sen kaldýrým kenarlarýnda yetiþirsin kendi kendine, Ne ekmek, ne su istersin, Sýrtýnda sokaklarýn tüm cefâsý; Ve en güzel renkleri sunarsýn insanlara nazsýz,niyazsýz Akþam sefâsý...
Yüreðin,ay ýþýðýnda özgür, Sevdân,gözlerinde mühürlü kalmýþ bir aný, Mutluluk; yýllar önce þöylesine bir görülmüþ Ve çoktan unutulmuþ bir düþ. Alçak gönüllü,kibirsizsin,dahasý Kaldýrým kenarlarýnýn rengârenk süsüsün Akþam sefasý...
ÜNAL BEÞKESE
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.