Bir gün ölürsem,
Aralayýp kapýsýný, ölümün,
Dünya ya bakacaðým.
Sen geleceksin evimize,
Her zaman gelmelerinle,
Ben kapýyý açacaðým,
Þevkat özlemlerimle.
Birden,baþka bir kadýn olmanýn,
Hayretleri içindeyim þimdi.
Onun saçlarýný okþadýðýnda,
Þevkatine nasýlda susamýþlýðýmý,
özlemlerimi hatýrlýyorum.
Her geldiðinde güneþ doðuyordu evime,
Her gittiðinde kar,boran fýrtýna,
Her geldiðinde doðmalarda,
Her gittiðinde ölmelerdeydim.
Þafkatle deðilse geliþlerin,
Geliþ deðildi zaten,
Hiç gitmiyordun oysa,
Sen artýk,
Her gün güneþ açýp,
Her gün doðmalardamýsýn.
Hatýrladýnmý?
Bana ne kadarda zor açmýþtýn,
Ne kadar az,yeniden doðmalardaydýn.
Ben þimdi,
Kapýnýn ardýndayým.
Kapý duvar,
Çýkmak hiç yaþanmamýþ çaresizlik,
Çýkabildiðim zamanlarýn yangýsý kor içimde,
Yeniden çýkabilseydim bu kapýdan,
Elveda demelerim,
Arkama bakmadan gitmelerim olurdun.
12.04.2009 saat:06.02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.