Doksan yaþýndaki annemin,elleri ellerimde son sözleri,
"Doksan gün yaþamadým"oldu...,
Gözlerimdeki yaþlara aldýrmadan,
"Keþke sevebilseydin,annem kendini"dedim.
Üzüleceksin elbet,gelmeyen sevgiliye,
Düþüp düþüp kalkacaksýn üç beþ kez....
"Senin derdin dertmidir,benimkinin yanýnda,
Kimselerde gördünmü böyle dert hayatýnda"
derken eskilerden bir ses,
Elbette vuracaksýn rakýnýn dibine,
Elbet baðýracaksýn avazýn çýktýðý kadar,
Býrak erkekler aðlamaz masalýný,
Aðla aðlayabildiðin kadar,
Aðladýðýn kadar insansýn çünkü,
Yinede inadýna seveceksin kendini,
Her þeyini seveceksin,olumlu olumsuz bütü n yanlarýný...
Sevmeli insan kendini geç kalmadan,
Hala ne duruyorsun kendini sevmek için,
doksan gün yaþamadým demeyimi...............
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.