Martýlar uçuþurken gökyüzünde, Birer birer sevdiklerim oluyorlardý. annem,babam,aðbim,ablam Eþim, hepsi bana doðru uçuyorlardý. En mutlu olduðum zamanlar, onlarýn uçuþlarýný seyretmekti.
Zaman kartallaþtýrdý hepsini, Kartallaþtýklarýnýn farkýnda deðillerdi. Parçalýyorlardý beni,bitireceklerdi. Beni bitirirken gözleri sevgi doluydu. Ben bittim,onlar fark etmediler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
guleycand22 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.