Þimdi saat gecenin bilmem kaçý, Ben oturmuþ seni düþünüyorum. Gözlerin sorguluyor beni, O yeþil gözlerin yeþil yeþil bakýyor. Sen bakýyorsun ben eriyorum, Umurunda deðilim bunu da biliyorum. Ýstanbul’un hangi semtinde, Allah bilir hangi erkeðinin kollarýndasýn, ve zevkten dört köþe. Bense burada hayalinle bakýþýrken, heyecandan ölüyorum.
Ve yine biliyorum unutmuþsun adýmý, Anmazsýn Allahýn bir günü bile, Oturup bir dakka düþünmezsin, biliyorum beni daha yaþarken gömmüþsün.
Olsun,ölümüm gözlerinden olsun, Hep yeþil yeþil bak bana, Hani çocukken dönüp bakýyordun ya ,öyle. Olsun, bu can sana kurban olsun. Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafaaksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.