Diz çöktüm önünde tüm olmayýþlarýn, Artýk kim ne dese kulak asmýyorum. Kendimi asýyorum rüyalarda; Her gece bir intihar þiiri yazýyorum yokluðunda! Hayata küsüyorum, Hayatý kusuyorum kuytuluklarda. Sanki aynalarda yansýyan ben deðilim, Kim bu yalnýz baþýna aðlayan; Kim bu gittikçe çirkinleþen hatýralarda?
Diz çöktüm önüne tüm fotoðraflarýn, Kimi görsem sen sanýyorum. Usanýyorum kendimden her yalnýzlýkta; Seni arýyorum sokak sokak, Bulmaktan öyle uzaðým ki! Sanki yer yarýldý içine girdin, Kim çaldý seni benden, Kim kopardý ellerimden tam benim olacak derken?
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.