(1) HOMER

Kim oyduysa
bu tebessümü Heykele koyduysa,
eli Çekiç’li Keski’siyle,
eminim tek’tir Heykeltraþ’ý.
"Anlamý görüntüsünden öte, Söyleþ’i içeriðinden farklý"
Ý l y a d a !

Nice yýllar aþtým, dolaþtým.
Aradým bu gülümsemeyi.
Louvre’de karþýlaþtým, þaþtým.
Leonardo da Vinci çalmýþ.
Bir "Tokat" gibi yapýþtýrmýþ senin yüzüne,
Mona Lisa !

REM Müzesi-Manheým-Almanya;(*)
Giriþte, yanyana, birbirinin ayný iki Heykel Kafa.
Her ikisinde kaynaþmýþ, "Ebe ile Körebe" iç-içe.
Birinin açýk, öbürünün kapalý gözleri.
Dört Dudaktan sýçrar,
"Çýðlýk-çýðlýða" ayný sessiz bilmece;
H o m e r !

Kimi Bilge’ler, Kapalý Gözkapaklýsý için; "Ölü Maskesi"
der.
Homer,yada Destan der ki;
"- Bu içe bakan Gözleri’dýr, Þiir’in.
Açýk gözleri ile de göremeyenler var,
Þair !"

Ya;
Yürek yakan, Taþ çatlatan, "Gözleri açýk Olan".
Anýmsatýr bir yerden seni.
"- Selam sana.
Bana; "Üç külliyeli Roman Yazdýran"
Ý n s a n !

Yine,
kurtardýn bu uðraþta’da, kavgadan kaçarak, Post’unu,
Dostum.
"Tazýlarýn Adil, Silahlarýn eþit olacaðý Zaman"
gelene kadar bekle,
Ýntellektüel Tavþan !

(*) Almanya’nýn Hessen Eyalati, Manheim Þehri, REM-Müzesi’nde 18.Ekim.2008’den 08.Ocak.2009’a kadar süren "HOMER" Sergisi

Sosyal Medyada Paylaşın: