HARP
Aydýnlýk yollardan geçerken ayaklarým
Karanlýk nöbetlerde buz tutar yalnýzlýðým
Sýcaklar içinde eriyen yarýnlarým
Yaþamaya sýmsýký sarýlmýþtý caným
Bir nergiz kokusuna bezenmiþ varlýðým
Uçurumun kenarýnda seni buldum tanrým
Karanlýðýn arkasýna bir resim yaptým.
Sen varsan ey gül yüzlü ömür,ben de varým
Sevdaya boynum kýldan ince bir insaným
Boþunadýr,insafsýz benim yakarýþlarým
Bir çiçek açtý ,zannettim olan baharým
Güneþin olmadýðý yerde ben solarým.
Hayatsa sevmek en mutlu olmak karým
Bir gonca gül misali hep altýndayým karýn
Unutmuþsa þayet,olmuþsa zulüm karýn
Diyecek söz;mutlu olmak senin inadýn
Sevgi ararken hançer saplayan ilhamýn
Bozuk yazýya mürekkeptir mavi loþ kanýn
Dürüstlüktür kaybettirir insana kaným
Yoldaþýdýr tek ruhun asude bir canýn
Gözleri görmeyen kör budala þeytanýn
Korkusunu hisset ,titre aciz bir insansýn
Secde ederse gayret yüz binlerce baþýn
Þükür yoksa ne önemi var ihtiþamýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.