Sýrtýmda hissettiðim ellerin ,damarlarýmda dolaþan
Sabahlarýma neþe katan kýsýk gözlerin…
Gamzenden süzülen ýþýðý, aþkýn resmi yapan
Sýcacýk duygularla kollarýmýn arasýndasýn
Saçlarýnýn yastýða düþtüðü hüzün
Ayrýlýk öyküsü yazarken sana
Hep ayrý kalmýþtým ben senle oysa
Sýcaklýðýn rakýmlara düþman olur mu?
bilinmez ama
Ben kendimi daðlara vuracaðým
Senle ve senin gibi olan bir bireyin özlemi içerisinde olacaðým
“Yazmam diyordum!”
“Þiire tövbeli diyordum” içimdeki çocuk
Kansýz geçirdiðim her hayat öpücüðü
Uzaklaþtýramadan beni hayattan
Nedenlere sakladýðým gizli sorularým
Öldürür mü ? diye endiþeliyim
Hasret denen topraða ekildi ikimizin umudu
Baþka bahara derken itaatkâr bir cümleyle
Kýrýk düþler büyüttü olumsuzluklar
Olsun gözleri güzel yârim!
Benim mutlak galibiyetimin
Mutlak sonucusun
Soyutluktan kurtulduðum an
Ýçtiðim bir avuç suyumsun.
Ateþim diner mi bilinmez ama
Bilmem kaç þiirin komþususun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.