ON YEDİ DAMLA
Bu gece on yedi damla kan geldi burnumdan
Çektiðim ýstýrap yarýda kaldý.
Küfür ettiðim karakterim,
Soyunarak yanýmdan kaçtý
Bu gece kan bürüdü yüreðimi
Giden bir daha dönmedi geri
Bu gece diyorum hep bu gece
Martýn baþý
Ýnsan arar hep atacak taþý
Sözleri sabah yapýp yattým
Ah ölüm nerdesin diye yandým
Bu gece son gecem
Yýkýlmýþlýða merhem oldum ben
Býrak beni usanmadan kaç
Soluksuz kaldýðýn o ana kadar
Üzerinde siyah kazak
Koynunda benden aldýðýn mýzrak
Kaç!
Bu gece bir baþka gece
Hiç bu kadar uzun sürmemiþti ellerimin titremesi
Hiç bu kadar soðuk hissetmemiþtim tenimi
Cebimden çýkardýðým mendilimi
Kan bürümüþ anladým yüreðimi
Bu gece dalýp gideceðim maviliklere
Sýrtýmda bir kefen olacak elbet
Yaþ ta akmaz ki kurumuþ gözden
Gözlerini ver bana, bir fayda yok kendimden
Uyumak istiyorum, kimseler rahatsýz etmesin
Günahlarýmla hesaba çekilmek istiyorum
Kimseler kabullenmesin
Yaþamak istiyorum
Eðer beni seversen
Ha ölüm ha sen
Geride hep yalnýz kalan ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.