durmadan ömrümle seviþmekten kirlendi yakam þehrin bekarýydým kýrýkayaklarýn ustasý düþünürdüm ve hýþýrdardý hayat yeryüzü beni beklerdi her akþam
beklerdi beni sevdiðim þiirler yazar delirirdim siyah bir gül yapraðýnda gülümserdi boþlukta annemin yüzü görülmemiþ birþeyler olacaktý yakýnda çýldýrtýcý birþeyler yaðmuru her bekleþiyte
dünya iþte çürüyen kemikleriyle dünya ezberlediðim dua býraktý beni ve ölüm ve hüzün ve her gece yeniden gördüðüm rüya hani çýldýracaktý insanlar belki de bu yüzden bakar dururdum sebepsiz karanlýk bir aynaya
oysa adýmý unutmadým zorlandým döktüm içimi çekip gittim gözlerimi akýtarak kederden koþtum dönüp yüreðime kapandým tenimde biraz gurbet biraz dünya kokusu doðruydu söylenenler artýk çýldýracaktým
belki de öldüm o zaman kýrýk gülüþlerden bir efsane örerken öldüm okul dönüþlerinden kahvelerden kalkan son trenlerden artakalan birþeylerin büyüsüne gömüldüm
ne çok güldüm genç kýzlarla ne çok daðlardan haber yoktu kayýptým sokaklarda sonra bir bebeði uykusunda iççekerken düþündüm
belki de öldüm o zaman kýrgýn þarkýlarda kendimi ararken öldüm þehirlerden çingene bir güzelden ölen genç gelinlerden çýkarýlmýþ kederlerin öyküsüne gömüldüm
derken o hiç bitmeyen tren sesleri iþte çýkýp geldim kendimden kabuk tutmadý yaram ince bir kederdi sevdiðim, uçarý, kirpikleri kederden yeryüzü beni beklerdi her akþam
yoksa ben dünyayý kâðýtlara mý gömdüm günlerce sokaklarýna aktým meþhur þehirlerin uykularda ardarda sevip durdum cesur ve topal bir ömrüm oldu ve bir ceset olarak döndüm tüm içli þarkýlardan
aklýmdan kötü þeyler geçiyor þimdi bir daha göremeyeceðim arkadaþlarýmý ne kahkaha ne aðlayýþ hiç olmazsa bir ayet hatýrlasam en son sinemalarda býraktým gözyaþlarýmý
herþey kapanacak az sonra kapanacak çýðlýðým sevdiðim rakibim çaresiz karanlýðým
SITKI CANEY Sosyal Medyada Paylaşın:
şuara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.