eski bir þarkýydým küllenmiþ bir ateþin son nefesiydim
duman duman dolaþtým Kanlýca’nýn sokaklarýnda efkârdým bütün
nasýl bir hasretti o Emirgân gülümserken gençliðimin karþý kýyýlarýndan
maraz sevgimin meczup tutuklusu ve bi-çâresiydim inmeli yüreðimin
alýp kendimi o en eski hatýralardan Boðaziçi’nin sevdalý sularýna gömüldüm
pudra þekerli bir kase yoðurt lezzetindeydi geçen günleri özlemek ve ben nasýl beyhude nasýl hiç yaþamamýþcasýna bu kadar kolay teammüden kendimi her gün azar azar öldürdüm
Kanlýca’da dün yaðmurun grisinde Ýstanbul ve ben hüzündük büsbütün…
CEYDA GÖRK 6 ocak 2009 01.42 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceyda GÖRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.