Zaman günleri çok çabuk geçiriyordu, umut ve hasretle beklediðim yar... uzak yerlerde bensiz seyrediyordu güneþin batýþýný ve denizdeki mehtabý... hayat acýmasýz kumarýný oynamýþtý bir kere sevdamýz için. baþka bir þehir, baþka bir hava ve yardan uzaklarda soluyordum hayatýn acýmasýz nefesini... þimdi uzaksýn bana çok uzak... belkide bir nefes kadar hissettiðim sol yanýmdasýn..
25.03.2009
Hakan
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.